Yalnızlığın yeşerdiği sokaklarda ayak izlerim
En derin karanlıklar bile kesemiyor
Alt edemiyor yüreğimdeki çığlıkları
Bazısı çok uğraşır tutunmaya
Aşınır elleri sürüklenmekten, debelenmekten
Yine de vazgeçmez denemekten
Benim çaresizliğimden utanır âşıklar
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta