Karanlık yollar,
Işıksız lambalar ve kaçışan insanlar…
Böyle bir şehirde yaşamayı öğrendim ben.
Sevilmeyi öğrendim bir gece
Aniden, titreyen bir kız çıktı karşıma
Tam gidiyorken bu şehirden.
Yanmayan sokak lambasının altında
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta