Karanlık yollar,
Işıksız lambalar ve kaçışan insanlar…
Böyle bir şehirde yaşamayı öğrendim ben.
Sevilmeyi öğrendim bir gece
Aniden, titreyen bir kız çıktı karşıma
Tam gidiyorken bu şehirden.
Yanmayan sokak lambasının altında
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta