Sokak Tozlarının İçinde Şiiri - Kağan İş ...

kaldırımlar sabah soğuğunda zehir
ayak uçlarımda iğnelerin nakaratı
eskiden gençliğime sarılırdım
yine şimdi olduğu gibi
parasız
muhalif
ve yalnız
ama hep birisi olurdu aklımda
ve hep kendimi kandırarak yaşadım...

bugünedek ben mi düşlerimin peşinde kıvrandım
yoksa düşler mi benimle oynadı
hala anlamadım
birbirine karıştı hep
gecelerim ve gündüzlerim
tek katlı evlerin gözlerindeki sarı ışıklar gibi
idare edilebilirdim
sokak tozlarının içinde kayboldum
bana görünmez adam Çarli dediler
ağladım
tuttum çıplak gerçeğe vuruldum
zaman bana ben aşka yenik
uzatmaları oynuyor kabuslarım...

sandığım gibi olmadığını anladığım çokları
azaldıkça uzak ağaçlar gibi anımsıyorum
tebessümlerini uzak dalgalı gölgelerde
ekmeği elimde tutuşum gibi abartısız
su içişim kadar istekli olmalıydı
olmalıydı en azından mahalle aralarında
oysa balon hep elimden kaçtı
küçücük sandığın mutluluklarımı sevmedin
bana baktıkça öyle donuk öyle hülyasız
ütopyasız
ayak uçlarımı kanattın
şimdi aştığım zamana acıyorum
beni öldürecek ama aşılmış olacak
biraz da o ağlayacak
kendi boşluğuna...

kağan işçen...