Sokak Satıcıları Şiiri - Mehmet Akif Tir ...

Sene bindokuzyüzaltmışbeş
Yer istanbul Beşiktaş
Arabalar Amerikan
Beyoğlu'nda hanımefendilerin,
beyefendilerin dolaştığı bir ortam.
O zamanlar Eminönü'ne İstanbul derlerdi.

Sabah sütçü ile başlayan serüven,
akşam macuncu ile biterdi.
Ama bilseniz
arada neler neler geçerdi;

Kocakarılar hamamda nasıl bayılır diyen
ayıcılar mı dersiniz...
Hallaçlar mı?
Veya mahallemizin ihtiyar yoğurtçusu
elinde okul zili.
Bir yoğurt derdi,
bir de zili sallardı ileri geri.

Yazın dutçu geçerdi eskiden,
Serencebey'de dutluğa otel yapılmadan evvel.
Taksitle çeyiz satanlar mı dersin,
kemancısı, darbukacısı,
bayram yeriydi sanki veya bir mektep...
Hayat mektebi.

Boldu eskiden mahallelerde
hopörlörlü karpuzcusu, zerzavatcısı.
veya Çengelköy'ün turşuluk hıyarcısı.

Bıçak bileyicileri dolaşırdı,
hurda eskicileri,
pamuk şekerciler,
bozacı geçerdi kış geceleri.

Akşam simitçileri,
eski eşya alıp, naylon verenler
'-Eskiler alırım, eskici'
Veya kilimini yere serip
fal bakan çingeneler.

Daha neler vardı neler neler...
Eski evlerin cumbalı pencerelerinde
güneşten sararmış solmuş tenteneler.