Sokak Sarkicisi Şiiri - Fahri Işık

Bir sokak şarkıcısı söylüyordu
Aşkımızın kurdili hicazkarını
Rüzgarlara ögrettigimiz şarkımızı
Dilinde hikayemiz vardı
Bu şehrin Orta yerinde
Bozuk gitarın tellerinde deli dolu,
Bir şeylerimi kaybetim tutuk dillerde
Hengelo pazarında avaz avaz
Bir sadakalık deyerde sarkımız
Solosu bozuk, korosu yok
Soluk ambalajlarda yazık
Haraç mezat satılmakta, ser sebil
Ucuza gidiyor bir demet nadide gül
Sordum sokak şarkıcısına neden,
Adını unutmuş sevgilerin bilmeden
Sevdanın yollarında yaşlanmış
Bir sokak fenerine yaslanmış
Gülleri serdim kucağına
Bir türkü istedim geçmişten
Bilemedi, ben söyledim o çaldı
Onun sarkısı tereleli
Anadolumu bilmiyor besbelli
Benim türküm hasret dolu
Sevda sözlü, gürbet dilli
Yüzünde çizgiler gözünde yaşlar
Telleri eksilmiş bem beyaz saçlar
Bilmiyordu sokak şarkıcısı
Bu yara bende hergün yeniden baslar