Şimdi sokak lambaları altında aydınlatıyorum kendimi.
Elimde bira, birde sigara.
Karşımda sen.
Yine aynı.
Ne konuşsam ne söylesem umursamaz tavırlarınla tebessümdesin.
Oysa yaşama sevinciydik birbirimizin.
Artık gözyaşlarım tükendi.
Tüm hislerim yok oldu.
Bedenimse uyuşuk.
Ama kalbimin sızısı dinmiyor.
Dindiremiyorum.
Susturamıyorum.
Sanki acıyla besleniyor.
Ben ağladıkça kendi gülüyor
Kayıt Tarihi : 3.8.2023 17:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!