Sokak Kedisi (deneme) Şiiri - Yorumlar

Bu yaz arkadaş koleksiyonuma bir arkadaş daha kattım; kim mi? Yeni taşındığımız mahallenin kedisi. Daha ilk günden giriş katında olan mutfağımızın balkonuna sıçrayarak hoş geldiniz der gibi, mutfağa girdi ve dolaşmaya başladı. Çok mağrur bir kediydi, kasıla kasıla yürüyordu. Beyaza çalan rengi vardı. Çocuklar ona sütlaç adını verdiler.

Ara sıra balkona zıplar, hiç sormadan içeri girerdi. Bizimkiler de balkona bir kabın içine su, yemek koyarlardı, yemeği yiyince teşekkür bile etmeden ortadan kaybolurdu. Nerde yatardı, ne yerdi hiç bilmezdik. İpi sapı olmadığı için çok gezerdi. Bir gün kızım metro istasyonun da dolaşırken görmüş. Bir kere de ben devlet hastanesinin bahçesinde dolaşırken gördüm.

Dün öğleden sonra salondaki kanepede kitap okurken, terliğimin altına sert darbeler aldım. Baktım bizim sütlaç kafasını terliğimin altına vurarak dikkatimi çekmeye çalışıyor.
Sütlaç, sen ne ara geldin salona diye sevecen bir sesle bağırdım. Kedi halının üzerinde bir o tarafa bir bu tarafa ağnanmaya başladı. Sevgi ve ilgi istiyordu. Oraya koşuyor buraya koşuyor bir şeyler anlatmaya çalışıyordu.