Gıybet dedikodu ölü etidir
Şuursuz dillerin alametidir
Fitne fücur fısk gösteriş gâh hile
Çok söz gerek mizan bilmez cahile
Çekiştirir kimi görse hergele
İzzet bilmez dava diyor bak hele
Zifir sarmış tiksinti var yüzünde
Kine gebe esfel mührü gizinde
Ebe lazım lohusalık bu kula
Sancıları taşımaktan kurtula
Önce secde sonra nifak ne âla
Sözlerimi anlar belki budala
Basar topuğuna sivri potinin
Seyret ürmesini sokak itinin
Değnek nerde yal nerede biliyor
Kuyruk büküp sırıtarak gülüyor
Kâr etmez ne desek çok var bu yüzler
Namustan bi haber ardan öksüzler
Sürüler yığınlar ne örf ne değer
Planlar kahpece din der şirk sağar
Yol heyulâ katır cinsi nallılar
Dudağı kizb yanakları allılar
Sizi koymaz Hamit dede mezara
Kabul etmez Aras aksa Hazar'a
Hesaplar sorulur dürzü ham âhmak
İmhâl var ihmal yok şükür muhakkak
Hamza'dan öğütlü yumruklular var
Hakk'ın emrindedir mahşere kadar
Bi namus kös beyin ne desem sana
Hiciv değmez ins kisveli hayvana
Soyu sopu şehit yatanı bilmez
Mizanı ezanı vatanı bilmez
Çomar desek sürü ürkek hoşt demem
Patavatsız maskaraya puşt demem
Birlik haktır tüm renklerle kol kola
Sürç-i lisan eylediysek affola
Şu Micingirt baş koymuşuz hak-yola
" Hayırlar feth ola şerhler def ola"
Kayıt Tarihi : 1.8.2017 07:53:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!