Sokak Hayvanları Şiiri - Günan Ülgen

Beni öldürmeyin

Üşüyorum, çok soğuk ama çok
Açlık var yüreğimde ama,
Susuzluktan hissetmiyorum ki...

İçim titriyor, korumasız bir dünya karanlık.
Neden neden bu kadar üşüyorum,
Neden buz tutmuş sokaklarda geziyorum,

Ellerim yok benim, patilerim var,
Elbiselerim yok benim,
Okşamayı sevdiğiniz
Tüylerim var,
Kıyamadığınız sürmeli gözlerim,
Hani bize minnoş minnoş dersiniz
İşte ondan,

Ama ben üşüyorum,
Açım, donmuş sokaklarda bir damla su yok,
Ben bir damla sevgi arayabileyim,

Ben ve biz,
Sizden salt sevgi istemiyoruz.
Sizinle aynı dünyayı paylaşan varlıklar
Kaybolup yittiğimiz evrende
Sahip çıkın istiyoruz,
Bize yaşam alanı bırakın,

Açlıktan,trafikten
Bizden daha hayvan olmanızdan
Kaybettiğiniz bizler,
Yaşam hakkımızı istiyoruz.

Hırslarına, yokluklarına, acılarına ve yaşamına
Kaptıran insan oğlu ve kızı

Biz sokak hayvanlarıyız,
Ölüyoruz, öldürülüyoruz,
Dövülüyoruz,
Yok ediliyoruz,

Hoş..

Siz kendinizi,
Kadınlarınızı,
Dahi
Sokaklarda korumaktan acizsiniz,
Bizi nasıl koruyacaksınız.

14.01.2013, Yokedilen varlıklara,