çok fena üzerime geliyordu zaman....
sanki elinde sultanın bütün fermanları
ve gözlerine bürünen, kezzap renkli kan.
çok fena geliyordu üzerime zaman.....
ben kaçıyordum, siz yadırgıyordunuz.
her direnişe en önce bayrak açan ben;
beni kaçarken görünce anlamıyordunuz.
ölümüne ve yasak bir sevgi
ya da her türlü ihanetin binbir rengi
sarılmış üstüme sanıyordunuz.
oysa onlarca kimsesizim vardı benim.
sokaklarda yatıp,her sabah yollarımı
aç ama umutlu gözlerle bekleyen.
ben gitmezsem aç kalacaklarını çok iyi bilen.
onlarca kimsesiz ve barınaksız sokak hayvanım.
ben gitmezsem kimsenin bir şey söylemeyeceği.
insandan daha düzgün ve adamakıllı onurlu
onlarca yolumu gözleyen sokak hayvanım.
ben zamandan onlar için kaçıyordum
siz anlamıyordunuz.......
(prof.sungurbay anısına
Cevat ÇeştepeKayıt Tarihi : 18.12.2006 14:49:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!