Sokak Çocukları ve Kent Şiiri - Aydın Güler

Modernleşen hayatın sefilliğinde
Sisler çökerken gecenin üzerine
Sığındıkları kuytu köşelerde
Nutku dahi kesilir sözlerin,
Sadece çocukluklarının karabasanları değildir
Acımasızca yüklenen üzerlerine,üzerlerine.

Hep küçük ayrıntılar gibi
Bir türlü varlıklarında yoğunlaşılamayan
Her an görülüp ama hiç fark edilemeyen
Açlık,soğuk ve suistimallerle
Bedenleri sürekli bir diken ürpertisindedir.

Yarı aralık düş pencerelerinden
Gizli dünyalarına açılan
Küçücük yüreklerine sığdırmaya çalıştıkları
Hiç durmaksızın akıp giden zamana carpan
Sıcacık bir somun ekmeğinin hayalidir.

Oysaki! ...
Öteki yakasında kentin,
Güce tapan kültürleriyle
Ve maskelenmiş yüzleriyle haramiler,
Çöpten ve kumdan kalelerinde
Keşfine çıkarlar yeni tutkuların.

Soğuk ayaza keserken
Çalınmış masum yaşamlarının
Ağır sorguları altındadır bellekleri
Ötekisi olmanın bilinciyle
Zamanın yumuşak karnıdır artık öfke
Tutuşturduğunda saçlarından geceyi isyan
Gün olur elbet,
Sancısını çeker şehir...