Sıcacık evler, okullar,
Eğlence salonları değil,
Bizim mekânımız.
Savrulmuşuz kanunsuz meydanlara,
Kirli caddelere, karanlık dar sokaklara...
Soğuk ve bozuk kaldırımlarda,
Viranelerde kaynar bizim kanımız.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Şiirlerinizin bir çoğunu okudum. Gerçekten çok güzel.Bir çoğunda kendimi buldum. Hepsine tek tek yazamadım, kusura kalma. Ortak görüşümü buraya yazıyorum. Tebrikler. Sizinle tanışmayı da çok isterim. Şiirlerime eleştirilerinizi de bekliyorum. Saygı ve sevgilerimle.
Ne açlıktan korktum,
Ne hastalıktan,
Ne de ölümden korktum,
Soğuktan korktuğum kadar.
Köpek yerine bile koymadınız,
Sıcacık istasyonlardan kovdunuz,
Kahvehanelerin kapısından çıkan,
Ilık dumanı bile çok gördünüz.
Sizden daha çok korktum,
Ey kardan, buzdan daha soğuk insanlar
Bugünün insanı iki önemli şeyi israfla heder etmekte.. Bunların ikisi de geleceğin temeli.. Biri zaman, biri insan. Yani insanoğlu geleceğini tüketmekte.
Harika ve yürekler sızlatan bir şiir olmuş. Tam puanla tebrikler
Selam secgi ve saygıyla
Seryfeddin Karahocagil
Var mı içinizde,
Benim kadar iyi bilen
İnsanın insana ettiğini,
Çöplüklerin cömertliğini,
Kan kardeşin mertliğini!
Siz nereden bileceksiniz.
Yer üstündesiniz,
Nereden bileceksiniz yüreğinizdeki kiri,
Gömülmediniz ki daha bizim gibi,
Gömülmediniz ki karanlıklara diri diri!
TEBRİKLER İNSANI YÜREĞİNDEN VURAN ETKİLİ BİR DİLİ VAR
Dayanılır gibi değil,
Sokakların çocuğu olmak.
Siz kaldınız mı hiç günlerce aç?
Yaşamak için hiç çaldınız mı?
Ya dindirsin diye horlanmışlığın acısını
Gördünüz mü hiç tineri ilaç!
H A R İ K A S I N I Z....
İnsanlık duyarlısı bu asil yüreğe saygılar ve ayakta alkışladığım bir şiir.Anlam ve anlatımı mükemmel,ibretle okunan çok güzel bir serbest.Aynı frekanstan diyebileceğim bir şiirimle duygularınıza katılmak istedim.Saygılar ve tam puan ile..................................HŞT
Sahipsiz Çocuklar
...................................................Dünya çocuklarına.
Sokakları mesken tutan çocuklar,
Yürek çarpar, dudakları uçuklar..
Atılır mı bunlar, daha küçükler? ..
Karda,kışta, sokaklarda yatılmaz,
Çocuklara bu hayat dayatılmaz...
Henüz uçacaklar, yürekler pır pır..
Yumuk yumuk eller, hep kıpır kıpır
Pabuç yok, tabanlar tüm kepir küpür,
Bu çocuklar sokaklara atılmaz
Göre göre duyarsızca yatılmaz...
Paramparça sırt baş,sanki dalanmış..
Bir lokmaya sokak sokak dolanmış.
Sanırsın ki, yokluğa sevdalanmış..
Çat ayazda çıplak adım atılmaz
Sevgisiz, çocuklar elde tutulmaz...
Anaya, babaya, belli hasretler..
Yürekleri sahiplenmiş nefretler,
Nasıl ödenir ki, bu kefaretler? ...
Minicik kalplere çamur atılmaz
Sevgi harcı yoksa, rahat yatılmaz...
Sadece yemekle doymuyor karın,
Sevin, kucaklayın, sıkıca sarın..
Veliler! ..Suçu yok bu çocukların..
Sevgisiz yürekle keyif çatılmaz
Sevilir çocuklar, kalpten atılmaz...
Antalya-2007
Halil Şakir Taşçıoğlu
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta