Sokak Çocuğu Şiiri - Yavuz Çalta

İnliyor şimdi, kuytu köşelerde şu aciz bedenim,
Ölümün soğuk nefesiyle yüzleşir, buz keser tenim.
Ve sigaram son demini yaşarken çatlak dudağımda,
Bitap düştü bu yüreğim, ölümü bekler soğuk bankta.

Benimde hislerim var; horlandıkça hep dolar gözlerim
Düşlerim soyuldu, sorgusuz yağmalandı hayallerim
Yalınayak ve kimsesiz sokak lambasının altında,
Bekliyorum ümitsiz; üşüyen ellerim yanağımda.

Mühürlenmiş paslı yüreğin ve perde perde gözlerin,
İndir başını kibirlenme, ölüm sanada hak beyim.
Öperdim nasırlı ellerini; anam gezer aklımda,
Darmadağın bir hayat, belki bir leke sizce alnımda.

,
Sorumsuzca bitti ömür, beyhude geçti senelerim.
Cansız bir beden ve merhemet yazılı, incinmiş canda
Yardıma muhtaç bu yürek, şefkatse ayaklar altında.

Geçmez ki vakit ya saat durmuş ya zaman sarhoş derim,
İlmik ilmik ördü sisle, uykusuzluğu kirpiklerim.
Acıyı boğuyorum ateş isiyle, sancılarımda,
İhtimalki mülahazam, düşüyorum her kalktığımda.

Ne varki bir el tutsa ellerimden, dese kalk gidelim,
Yıllardır gülmüyor çehrem,fakat rabbimdir tesellim.
Zemherinin diyetini ödedim canım yandığında,
Bir tokattı çiçekleri solduran, mektepli nadan da.

Hiç bestelenmedi sevinçler,kutlanmaz doğum günlerim,
Nezaman işe koyulsa güfteler çalmaz türkülerim.
Bakar körleri görüyorum gözlerimi açıp her baktığımda,
Varsın olmasın bir parkam ben ısınırım notalarda.

Pervazlarda asılı kaldı, küçücük yırtık gömleğim,
Dualarımda sessiz narayla yürüdü aminlerim.
Küflenmiş bir ekmek, birde soğuk çorba sefer tasında,
Hasılı kelam; sıcak yuva, alınteri dualarda.

Tam onyedi mum bitti ışıksız odamda anneciğim,
Mumlar yandı amma; başucunda eriyen biten benim.
Sebepsiz kelepçelenip asılıyorum rüyalarda
Uykuya daldım kaldırımda, cennet vardı kucağında.