Sokak Çocuğu Şiiri - Ahmet Zekai Yıldız

Susayınca gözyaşını içti,
Acıkınca öğüt yedi, küfür yedi büyüklerinden...

Şehir parkının çimleri yatağı oldu,
Ekene, biçene minnet...

Yorgan yerine karanlığı örtündü üzerine.
Yorgana göre ayak uzatmak gibi bir sorunu olmadı hiç...

Sıcak gülümseyen bir anne yaratmıştı hayalinde,
Üşüyünce ona sarıldı sımsıkı...

Sabahlara kadar yıldız kopardı birer birer,
Gecesini aydınlatan huysuz kedi gözlerinden...