Salonda değil sokakta olur elbette
Sokak Çalgıcıları Sendikası.
Saraya, hükümet konağına değil
Sana, bana, kim geçerse ona çalarlar.
Çevrelerinde toplanan insanlar
Başka zamanlarda da toplansalar ya,
Alsalar ya yazgılarını kendi avuçlarına!
Almazlar. Ne zaman alırlar, o zaman kurtulurlar.
Ne’den kurtulurlar? Hep kurtarılmaktan başkalarınca,
Ya da kurtarılmış gibi yapılmaktan.
Sokak çalgıcılarını dinledikleri kadar
Kendilerini, kendileri gibileri dinleseler ya...
İşte bundan, Sokak Çalgıcıları Sendikası,
Dinleyicileri de katıyor saflarına çalgıcılarla birlikte.
Çünkü sokak çalgıcılarını dinleyenler de
Sokak dinleyicisi oluyorlar böylece.
Sendikanın bundan sonraki hedefi,
“Biz çalarız onlar dinler”den öte,
Bulmaktır birlikte çalıp dinlemenin, birlikte çalıp söylemenin yolunu.
Öyleyse herkesin bildiği şarkıları söylemeli, bilinmeyen şarkıları öğretmeli.
Salonda değil sokakta olur elbette
Sokak Çalgıcıları Sendikası.
“Onlar çalar biz dinleriz” yerine
Birlikte çalalım birlikte dinleyelim diye
Açarlar kollarını bize.
Ho Çi Min Kenti, Vietnam, 13 Eylül 2009
(*) Bu şiir, Eylül 2002’de İstiklal’de (Beyoğlu’nda) bağlamasıyla ‘Gidenlerin Ardından’ı (Grup Kızılırmak) çalan 10-12 yaşlarındaki sokak çalgıcısından esinlendi.
Kaynak: Gezgin, U.B. (2017). Okyanusa Açılacaklar İçin: Şiirler 2009 [For Those Who Will Sail Across Oceans: Poetry].
Kayıt Tarihi : 9.8.2022 01:26:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!