Sokağın İki Ucu Şiiri - Sadık Toraman

SOKAĞIN İKİ UCU

Upuzun bir sokak düşün sevgili
İki ucundayız sokağın
Ve koşuyoruz her metrekaresini hissederek
Çöp yığınlarına tozumuzu katarak
Şaşkın bakışlara aldırmadan
Bir apartman gölgesinde birleşiyor dudaklarımız
Söyle şimdi bana
Ayrılıktan yeni çıkmış bu beden
Nasıl titremesin tenine değince
Söyle sevgili kemancıyı hatırladın mı?
Bu aşka notalarım yetmez deyip
Çekip gitmişti sahil dalgası gibi
Zehir gibi yaşıyorduk sevgili
Yanımdayken gözlerini bırakmazdım
Özlüyorum seni sevgili özlüyorum işte
Yanımdasın biliyorum nefesin var
Gözlerimin buğusunda
Hangi şehir kırdı kollarını meleğim
Söyle beni neden aptal ediyor bu sevgin
Dilin yok biliyorum
Acımıyor ki içim seni severken
Kimi kimsen yokmu senin
Acılarının adresini ver bana
Seni ağlatan gözlerini gözlerimden çeken
Acılarını ver bana sevgili
Susma ne olur susma
Dilin yok biliyorum
Ama acımıyor ki içim seni severken