Acı sarıp sarmalar her gün dövülenleri,
Yedi sülalesine sayıp sövülenleri,
Bir yudum mutluluğa razıydılar her biri;
Sokaklar kabullendi evden kovulanları.
Kendinden dışlayınca öz ve üvey babalar,
Gözler bakar kör olmuş, görmüyor akrabalar.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta