Sokağımız... Şiiri - Metin Kaya İlhan

Hatırlıyorum da;
Küçük bir çocuk idim,
Yağmurlu bir bahar gününün ıslaklığında
Yağmuru seyrediyordum
Dış tarafı damlalarla dolu camın
Kuru olan iç tarafında,
Şimdi rahmetlik olan babaannemin kucağında…
Bir damla yağmur gördüm göz pınarında
Tavana baktım gayr-i ihtiyari! ..
Tavan mı delindi acaba? ...
Yağmur damlaları belirdi
Babaannemin gözpınarında…
Anlattı; dedemin sevgisini yağmur damlalarının ardında
Gözbebeklerinde resmi vardı dedemin
Gözpınarlarında hasreti yağmur damlası olmuştu
Babaannemin…
Meğer ki; sokağın en ucuna bakıyormuş
Yağmur damlalarıyla gelen bir dev adamın hayaliyle…
Camdan kayıp giden damlalara takılmıştı yaşlı gözleri
Her damlanın içine bin hayaller katarak…
Eski ve daracık sokağımızdan akıp gitti günlerim
Her yağmur yağışında ben;
Babaannemi düşlerim…
Şu sokak;
Şu sokak ne güzel insanları konuk etti
O eski zamanlarda…
Kimisi güle oynaya geçip gitti kara taşların üstünden yürüyerek…
Kimisi;
Kimisi de ardında bin hatıra bırakıp geçip gitti
Omuzlarda;
İstemeyerek…

Metin Kaya İLHAN
TRABZON