06 Ekim 1969- Ankara
Kaldırımlar kenarında küçük büyük sıra evler,
Allı morlu, yeşilli, hepsi de güzel renkler.
Bu evlerde kim bilir kimler var?
Kim bilir hangi dertli, kim bilir hangi ihtiyar.
Kim bilir beşikteki ağlayan yavrusunu,
Ninnilerle uyutan analar, ak saçlı nineler var.
İşte böyledir bizim sokak.
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta