İki oda,sekiz duvar bir evim vardı.
Bir o kadar da pencerem
Üst kattaki komşumla,müşterek kullanırdım penceremin birini
Öğleye doğru çamaşırlar sarkardı,altta iç çamaşırları üstte nevresim takımları
Akşama doğruda masa örtüsünü boca ederdi,güvercin gurultularıyla uyanırdım her sabah
Oysa,ben en çok sokağa bakan penceremi severdim
Sokağa bakan penceremden deniz görünürdü,haliyle gemiler ve insanlar
Her zaman yanımızda olacak kadının
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
Devamını Oku
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
Merhaba,bu güzel şiir için sizi tebrik ederim.
Saygılar..
Profesör Dr İbrahim Necati Günay
( www.ultrailan.com )
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta