Sohbet Şiiri - Sinan Karakaş

Cevlanı dünya eylesem
Dünya halini anlasam
Birkaç mahlukla konuşsam
Geçek hali dermi bana

Dağda gördümki bir ağaç
Dedim bana derdini aç
Dedi ey mahluk durma kaç
Bu dünyada rahat yoktur

Dedim halin nice ola
Dedi derdimi kim sora
Geldik bir kere dünyaya
Bu dünyada rahat yoktur

Dedi dinle beni adem
Ben ağacım meyvem badem
İnsan elinden nere gidem
Bu dünyada rahat yoktur

Bayırda gördüm bir eşek
Yanında havlar bir köpek
Yavrusuyla bir de inek
Diyorlarki rahat yoktur

İnek derki insanoğlu
Yaptığınız nedir bize
Yetmezmiki sütüm size
Bu dünyada rahat yoktur

Köpek ise havlıyordu
Kulak kabartıp dinledim
İnsandan dert yanıyordu
Bu dünyada rahat yoktur

Eşeğin yükü ağırdı
Can acısıyla anırdı
İnsanda vicdan aradı
Bu dünyada rahat yoktur

Dedim insan nedir derdin
Bütün mahluk hizmet erin
Şu dünyada mevkin nedir
Bu dünyada rahat yoktur