Durduk kum fırtınası gözlerinin önünde
Serpilmiş sabahı kucakladık yasemin kokulu penceremizde
Çiğ değmişti ellerimizin ördüğü kemikli yalanlara
Of çekmek gereksizdi yapılamayan aşk anıtları için
Küsmüş yanaklarının bir kez gülmesi yeterdi bize
Varsın yansındı seninle içimdeki orman
Varsın kül etsindi ayrılığın dayanılmaz ateşi
Sorduk parçalanmış yanımıza aynı soruyu
Yarın mı galip her zaman umut liginde
Özenilmiş yaşamları kurcaladık tomurcuk kokulu sohbetlerimizde
Ayakta kalmak temiz bir alın üstüne
İçtenliğe sadeliğe övgüler düzdük
Cevapları bulmak değildi zaten arzumuz
Özlemişiz birbirimizi hepsi bu
06.12.08
Nadir KeleşKayıt Tarihi : 24.4.2009 10:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!