Söğüt ve Rüzgar Şiiri - Özlem Şahin

Acımasız rüzgara direnen söğüt ağacı gibiyim.
Ufacık bir esinti,
Sallıyor kocaman gövdemi, dağılıyorum.
Söğüdün yaprakları gibi, uçuşuyor incecik dallarım.
Söğüt dalı gibi sallanıp,
savruluyorum rüzgarda dört bir yana
Seni seviyorum diyenin, peşinden koşuyorum.
Benim rüzgarım sevgi,
Esince kötü eser.
İçinde nefret, yalan yüklü olanlar,
Sevgi sözcüklerini kullanırlar, amaçlarına ulaşmak için.
Amaçlarına ulaşınca, rüzgar gibi esip giderler.
Geride, söğüt ağacı gibi sallanan
bir ben kalırım, çaresiz.