Söğüt Dalı Şiiri - Selahattin Durna

Söğüt Dalı
....................
Yapamam
Su bulmaz beni
Rüzgar uğramaz bana
Kıyı kalmışım,kenar düşmüşüm;
Toprak elimden tutmaz.

Gün ısıtmaz,
Şavkı vurmaz ayın bana
Doğumum yıldız geçe,
Yüreğim gecekondu
Yol sokak uğramaz ki

Bulamam
Yol benden ayrıcadır
Saat hep erte durur
Hangi kula danışsam
Hangi aynaya baksam
Hep ayruğu gösterir.

Diyemem,
Söz benim ebced’imdir.
Ocaklar kotarsa içim
Közüm ırağa düşer
Dilim bir karmaşık şifre
Kim uğraşır,kim çözer.

Bilemem
Kuş hangi söze konar
Hangi düşe bandırır
Kelebek kanadını
Yeşile vurasım gelir
Çiçeğe durasım gelir
Yağmur beni ıslatmaz

Varamam,
Bahar neyler ki beni
Kuru bir söğüt dalı
Ayağım yeri bulmaz,
Göğe avuç açamam
Kim farkeder,kim görür
İçimdeki yaprağı.

SELAHADDİN DURNA
28şubat2001