Söğüt Dalı Şiiri - Ömer Topdemir

Seni neyleyim
dağları görmeyince..
Dağdaki sümbül,
lale açmayınca...
Bir nefes çeker ki insan
dağ başında..,
dağlardan uzak..

İşte geçiyor günler
acı ve tatlı
ama sensiz...
Sensiz sokaklarda gezdim dün
çamur içinde.
Ayaklar çamur,
pabuçlar çamur,
işte sana
diz boyu çamur..
Halbuki bir gülüşüne
hasrettim.
O dişleri görünce gülüşünde
Sevda dolu yıllarıma
yıllar eklenmeliydi..
Sevdamız şahit olmalıydı,
Kuşlara.,
Söğüt dallarına,
Söğüt dallarına..

(28.07.1999 Uşak)