Soğumuş insan yüreği Şiiri - Yusuf Tuna

Soğuyan kışa benzemez,
Soğumuş insan yüreği.
Buz tutan taşa benzemez,
Soğumuş insan yüreği.

Kışa göre şekil alır,
Zemheri ile can bulur.
Kardan daha soğuk olur,
Soğumuş insan yüreği.

Siz sanmayın ki ehildir,
Fırtına buna dahildir.
Borandan farklı değildir,
Soğumuş insan yüreği.

Rüzgarla salınır çamlar,
Onunla buz tutar camlar.
Gözden yağmur olup damlar,
Soğumuş insan yüreği.

Yusuf sevgiden yoksuzdur,
Kim ne söylese haksızdır.
Buzlu topraktan farksızdır,
Soğumuş insan yüreği.