Soğuklar Şiiri - Kasım Kobakçı

Bir zindandır vaktim,
Duvarında, gölgeler oynaşır durmadan,
Değer tenime soğuklar.
*
Kendimce çizerim resimleri,
Ve bırakırım rüzgara düşlerimi,
Aş sunarım, felek çölüne.
*
Çöldür solum sağım,
Koşar ve ant içerim,
Sahrayı bitirsem de,
Yiterim kumda.
*
Şahsım ise, dokur kilimleri,
Ve gömerim maziye, heveslerimi,
Yol eylerim, umut deryasına.
*
Deryadır her yerim,
Yüzer ve söz veririm,
Okyanusu yutsam da,
Susarım damlada.