giyindim bana işlemiş
bana işlenmiş
en derin giysilerimi
güneşin en serin olduğu dönemde
çıktım uçarı, uçarak geçen karların altından
çabuk uçuklamış, kuru dudaklar
donmaz olmuş okulun saçakları
sular damlar, sıvı yağ donar mutfakta
soba geçmiş kendinden
ısınmak için bize yaslanır olmuş.
ışıklar kapanmış, sokaklar karanlık.
ayışığı var yalnız.
koca gökyüzü yıldız dolu olsa da.
umutlar tükenmiş, omuzlar çökük.
güneş var yalnız.
koca gökyüzü bulut dolu olsa da.
kent soğuk, kır soğuk, orman soğuk
kentliler atkı takmış boynuna
geyiklerin de atkısı var
kuru otları kemirmekteler
soludukça buhar olup çıkıyor
otobüs bekleyen adamın
kar tanesi yalnızlığı.
Mehmet ELÇİN
27 Aralık 2006 Çarşamba
Kayıt Tarihi : 26.4.2007 18:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!