kimsesiz ahşap konaklara bin yangın verip, bir kıvılcım bile almamışım
rayların üstünde bağrım çıplak, vatmansız tramvaylara parçalanmışım
onun için ben aldırmıyorum sen de aldırma, gecenin ayazında
sakallarıma düşen yağmur damlalarının, buz tutmuş olmasına
birazdan güneş doğar, bu da geçer nasılsa…
* *
Tanıdığım bir ağaç var
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Devamını Oku
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor