Soğuk resimler şehri Şiiri - Salih Melik ...

Camdan bir kalp daha kırıldı
Soğuk resimler şehrinde bu aksam
Bir kalp kirli pabuçlar altında
Tamamlayan insanı rahat bir vicdandı oysa

Soğuk resimler şehrinde bu akşam
Gökyüzü ağladı da görmedi insan
Halbuki değildi aylardan nisan
Bir zarif sözdü nihayetinde kalbi hayatta tutan

Soğuk resimler şehri
En korkuncu şehirlerin
Katili masumiyetin
Ne kadar da muhtaçtık bir dudak ucu gülümsemeye
Diliyle nasıl da mezar kazabiliyor bir kalbe insan
Soğuk resimler şehri
Celladı camdan kalplerin

Soğuk resimler şehrinde bu akşam
Göçmek istedi bir kalp daha
İnsafsızlıkların arasından
Kuşlar gibi kanat çırpabilirdi halbuki huzura doğru insan

Soğuk resimler şehrinde bu akşam
Kelebeklerin ömrüyle kıyasıya yarıştı bir can
Tanrının evini yıkmaya kast etmiyor muydu oysa
Masum bir kalbi incitince insan

Soğuk resimler şehri
Karanlık kuyular gibi
Alaycı kahkahalarla dolu
Yetim bir başı okşamamış insanın elleri kadar soğuk
Nihayetinde ısıtabilirdi bir kalbi samimiyetle verilmiş bir soluk
Soğuk resimler şehri
Bataklığıydı camdan kalplerin

Soğuk resimler şehrinde bu akşam
Son camdan kalp de kırıldı
Ve artık bütün kalpler yalnızca taştan