Merhaba;
Ruhumdaki acılar dindiren, KADIN / ADAM
Sana bu mektubu Soğuk bir Ankara gecesinden yazıyorum.
sessizliğin terkedilmiş koynunda ve ellerim titrerken yazıyorum. Bu satırlar belki son kelimelerim, belki de bu karanlığın içinden sana açılan çaresiz bir kapı. Bilmiyorum, bilmiyorum.
Ama bildiğim tek bir şey var: bu yolun sonuna geldim; yorgunum, bitkinim, ve her adımda biraz daha parçalanıyorum. İçimde saklı tuttuğum sevda, ihanetin soğuk eliyle delinmiş bir yara gibi kanıyor hala.
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta