Soğuk mektup Şiiri - Poyraz Can

Merhaba;
Ruhumdaki acılar dindiren, KADIN / ADAM

Sana bu mektubu Soğuk bir Ankara gecesinden yazıyorum.
sessizliğin terkedilmiş koynunda ve ellerim titrerken yazıyorum. Bu satırlar belki son kelimelerim, belki de bu karanlığın içinden sana açılan çaresiz bir kapı. Bilmiyorum, bilmiyorum.

Ama bildiğim tek bir şey var: bu yolun sonuna geldim; yorgunum, bitkinim, ve her adımda biraz daha parçalanıyorum. İçimde saklı tuttuğum sevda, ihanetin soğuk eliyle delinmiş bir yara gibi kanıyor hala.

Her şeyden vazgeçtim, ama senden asla. Seni sevdim; bütün yıkıntılarıma rağmen, düşerken bile seni sevdim. Engeller vardı önümde, duvarlar örüldü, yollar kapandı. Her gece karanlık çöktü üzerime. Ama seni sevmekten yine vazgeçmedim.

Hayatın acımasız yüzüyle kavga ettim durdum. Kimi zaman kendi içimde, kimi zaman hayatla. Usandım. Yalnız kaldım. Ve artık daha fazla dayanamıyorum.
Gözlerimde yarım bıraktığın o sevdanın, derin acısıyla
içiten içe eriyorum.

Şimdi:
Okuduğun bu mektup belki anlamsız geliyor sana, belki beni anlamıyorsun. Ama bu mektubu yazarken, son kez seni görüyormuşum gibi hissediyorum. Seni sevmenin ne kadar ağır, ne kadar yakıcı olduğunu anlatmaya kelimeler yetmez. Her gece uykusuz, her sabah yorgun kalktım. Hayalinle yaşadım, hayalinle öldüm.

Biliyorum, biliyorum sevgilim bu sevda benim son intiharım,
En büyük acım, en derin yalnızlığım. en karanlık gecem
Gözlerimi kapattığımda bile seni görüyorum,
Hani derler ya, ölüm bile kurtaramaz seni;
İşte o belki de benim tek gerçeğim.

Ve şimdi, bu üşümüş, gecenin gölgesinde,
Solgun yıldızlarıma bakıyorum
Her biri sana dair bir umut gibi.
Rüzgâr, adını fısıldıyor,
Sanki “dön” diyor; ama ben yanıt veremiyorum.

Kalbimin derinliklerinde sakladığım küller,
Söndürülemeyen bir meşale gibi parlıyor.
Sen anılarda bir yangın,
Ben ise yanlışlarda tükenen bir küf.

Belki de bu mektup, son teslimatım;
Yaşamadığım tüm yarınların,
Savrulmuş düşlerimin, Karanlığa yazılmış not defteri.

Ama bil ki, bu gece, bu soğuk Ankara gecesinde,
Kalbimle, ruhumla, son kez sana sesleniyorum.
Sevdamız yıkıldı belki ama
Benim içimde, sonsuza kadar yaşayacak.

Ve gittiğim o sonsuz alemde,
Seninle buluşmak için bekliyor olacağım,
Gözlerim kapalı, umutla dolu,
Birlikte yürüyeceğiz o sonsuz yollarda,
Sevdamızın tünelinden geçerek,
Soğuk gecelerin sonunda,
Artık sadece aşk olacak adımız.

öneri fon :https://www.youtube.com/watch?v=5I5otf98JKY