Soğuk Güneş Şiiri - Berat Balasar

Uçsuz bucaksız bir okyanus,
Derinliğinde kaybediyor anıları.
Anılarsa kaybediyor benliğimi.
Bir kahkaha sardı bulutları,
Dalga geçercesine yağmur yağdırıyor.
Bir temizlik telaşı güneşte,
Yok ediyor bulutları ve gülümsemeleri.
Bu iş gecenin aslında.
Bilinmez geçmez gecelerin,
Sabahları olmayan gecelerin.
Dokunmayın beni yaralayan gecelerime.
Yakıyor güneş yüreğimdeki bir parçayı.
Doğuyor batıyor, yine de bıkmıyor,
Sıcağında kavuruyor ruhu bedenden.
Bir sıcak öpücük gibi saçıyor ışığını vücuda.
Borçluydum bir şiiri bu ışık süzmesine,
Ödedim borcumu, yakma beni ateşinle.
Yanma en aciz olan,
Koru bu ızdıraptan.
Çek ellerini yaşamaktan,
Yine de bana gel bu kuru topraktan.