Soğuk Donar Soğuktan Şiiri - Mustafa Erol

Soğuk Donar Soğuktan

İmkânsız desen de, bir imkân vardır.
Zürafalar bazen, girer kovuktan.
Sanma varılmaz bir, yer-mekân vardır.
Bazen küçük büyük, olur büyükten.

Nuh’un gemisine, ilk binen sensin.
Eyyup’un yüzüne, yeni ten sensin.
Ruhuma işledin, bende ben sensin.
Yük dersen ruhum haz, alır bu yükten.

İlkbaharlar biter, getirmez yazı.
Mâh cemalin yoksa, yaşamam hazzı.
Aşığın gerçeği, çeker her nazı.
Sevdalar yağ olur, çıkar yayıktan.

Sensin bana yalnız, hem yâr hem yâran.
Neşemin sebebi, bil sensin her an.
Soğursan benden bil, sadece bir an.
Soğuk bile inan, donar soğuktan.

Mustafa EROL
17.03.2013
Manavgat / Antalya