Yanımdasın ve yoksun, avuçlarımın buzu çözülüyor
kül renkli bir yaşamı didikliyorum gri sözcüklerle
oysa kar yağıyor hiç de güvenmediğim eski dağlara
mutluluktan öldüğümü sanıyor herkes, ne garip
kar sevmez biri olduğumu dostlarım bile bilmiyor.
Bir öpüşün izi kalır mı yüzünde çok sonra
annenin sessiz ağlayışı örneğin çekip giderken?
En büyük ayrılıkları yaşadım en genç yaşımda
gözlerimi yumdum ve trenler gitsin istedim hep
ardıma dönüp bakmadım yıllar sonra bile.
Kimseye anlatamadığım çok şey var elbet
yüzüm bir yana düşer, yüreğim bir yana, kalırım
oysa gitmek diyorlar, yani alıp başını gitmek
çok kolay, kumlara dönmek yüzünü, ellerini
üşürken denizi dinlemek diyorlar, ne var bunda?
Adını bile koyamadığım ilişkiler yaşadım
bir yazıklanma olsun yok, böyle de yaşanır mı?
Bir sabah kalkıp yatağından gideceksin diyorlar
ardına bile bakmadan, bir evin güzelliğine
mutluluğun tadına varmadan çıkacaksın diyorlar.
Hıçkırığımı boğdum, öksürüğümü tuttum yine de
yalnızlıktır işte her soğuk gecede yaşadığım.
Bir ad bulamadım: Gül yüzlüm, gençliğim
kemiklerime işleyen kar soğuğu sevdalarım
kendimi bir uçuruma atıversem ne güzel olurdu!
Kayıt Tarihi : 3.6.2001 03:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kemal Gündüzalp](https://www.antoloji.com/i/siir/2001/06/03/soguk-bir-gecenin-notlari.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!