Soğan ekmek yiyerek büyüdük biz

Önce bir ruh idik hayata geçtik,
Köyde gözümüzü dünyaya açtık.
Sonra anamızın sütünü içtik,
Beşikte uyuyarak büyüdük biz.

Sanki büyümeyi marifet sandık,
Yürüyüp çamurun içine bandık.
Oyun oynar iken sıcakta yandık,
Üstümüzü soyarak büyüdük biz.

Üzerinde gezerdik pürenlerin,
İçi sızlardı bizi görenlerin.
Bize çıkma pusat verenlerin,
Eskisini giyerek büyüdük biz.

Fakirlikten ağladık gülemedik,
Çalışıp bir elbise alamadık.
Yerine göre yemek bulamadık,
Soğan ekmek yiyerek büyüdük biz.

Çevremizde arısı olan çoktu,
Ellerimi kaç kere arı soktu.
Ayağımızda pabuç bile yoktu,
Soğuklarda buyarak büyüdük biz.

Dereyi geçip arıktan hopladık,
Bahçeye varıp içine zıpladık.
Yemek yapmak için semiz topladık,
Bu otları kıyarak büyüdük biz.

Sabah erkenden önümüze kattık,
Sürüyü alıp otlatmaya gittik.
Yaz tatilinde dedemle mal güttük,
Sığırları yayarak büyüdük biz.

Harmanı kaldırıp buğday eledik,
Bunun için Allaha şükür dedik.
Çok zaman iş başında ekmek yedik,
Zeytin ilke doyarak büyüdük biz.

Gönül arzu eder ise iş çoktur,
Köyde herkesin işe karnı toktur.
Tarlada işin biteceği yoktur,
Köyde işten cayarak büyüdük biz.

Ateş böceği gibi döne döne,
İnancımız tamdı sarıldık dine.
Yokluk içinde halimize yine,
Şükür olsun diyerek büyüdük biz.

Umut ile bakmak için yarına,
Konuşup fazla dalmayın derine.
Aldığımız şeyi tekrar yerine,
Evimizde koyarak büyüdük biz.

Hayatımız çile yumağı çile,
Dünyada kimseye yapmadık hile.
Gençliğimizi yaşamadık bile,
Büyüklere uyarak büyüdük biz.

Dedemin yaralanarak geldiğini,
Babam söylerdi nasıl öldüğünü.
Vatanın candan aziz olduğunu,
Anamızdan duyarak büyüdük biz.

Kuş misali kanadımızı açtık,
Rüzgarda uçan kağıt gibi uçtuk.
Hayatın buzlu yollarından geçtik,
Ayağımız kayarak büyüdük biz.

Yusuf zorla okuyup adam olduk,
Doğruyu araştırıp öyle bulduk.
Bizden büyükleri atamız bildik,
İnsanları sayarak büyüdük biz.