Pazartesi idi günlerden o gün,
Mesai bitimi dönmüştü yorgun,
Kadın, sen mi dedi biraz da kırgın,
Çocuk, babam deyip kapıya koştu.
Ne var hanım deyip girdi kapıdan,
Kadın, moda dedi bey oturmadan,
Kız, moda çeşidi saydı durmadan,
Oğlan, moda deyip söze karıştı.
Çocuk, çekmiş idi cepten parayı,
Kız, unutmuyordu yeni modayı,
Bey, kendi eliyle kurdu sofrayı,
Kadın, yemem deyip köşeye kaçtı.
Kimse el sürmedi gelen yemeğe,
Çocuk, dalgın dalgın baktı ekmeğe,
Kadın, başlayınca moda demeğe,
Bey de, moda deyip sofrayı kesti.
Moda moda dedi hepisi birden,
Bey, ateşli barut oldu öfkeden,
Tuttu tencereyi kaldırdı yerden,
Salladı, kadının başına geçti.
Kayıt Tarihi : 20.11.2012 21:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!