Şoförlük Şiiri - Gülhan Özkara

Aman Yarabbi
Ne meslek ne meslek
Bakımlı bir araban olacak önce
Ve yollara çıkacaksın
Hiçbir şeye çarpmadan
Nice trafiklere gireceksin
Nice trafiklerden çıkacaksın
Bir de tekli yollar var
Çarpışmadan sollayacaksın yâni
Böyle meslek düşman başına
Bir de devlet adamı şoförleri var
Vali mali hani
Hızlı sürmek zorundalar
Bir suikast olsa bile
İsabet etmemesi için
İnsan her şeyi bitirdim
Diyebilir ama
Şoförlüğü bitirdim diyemez
Çünkü şoförlük bitmez
Prof oldum dersin
Romancı şair vs
Her şey, oldum bitti diyebilirsin
Şoför oldum bitti
Duvara asıyorum diyemezsin
Ne yollar çıkarır karşısına adamın
Bu dünya ne yollar
Hele ki gece yolculuğu
Sol tarafından trafik
Nehir gibi akar
Işık seli halinde
Tekli yollarda
Hem gidiş hem geliş yani
Son hızla gelen ışıklara doğru
Sen de sürersin bir hızla
Yanılıp yasılıp o bir metre arayı
Koruyamadığını bir düşün
Bilmem şu kadar ölü
Bilmem şu kadar yaralı olur sonu
Bir de dağ kertiği yollar var
Arabayı yol izinden
Ayırmayacaksın asla
Akkaya yaylasından
Tapan’a giderken
Böyle bir yol karşılar seni
Yol izinin ötesi uçurumdur yani
Bir de Osmaniye’nin
Cebel yolunda
“İncebel” uçurumu var
Eğer bir uç dibine
Pinçiğini bulamazlar
Daha neler neler var ama
Hepsi sayılmaz
İstanbul trafiği de
Fena sayılmaz
Bir de park derdi
Benim için hiç
Sorun değil diyorsan
Sana helal olsun
Bir de şeridinde gideceksin
Yoksa arkandan iki yüz ile biri gelir
Ne sen kalırsın ne kendi
Ha unutmadan
Bir de hiçbir kurala uymadan
Sol şerit canavarlığı var
Adam basar
Arkadaki basar
Artık herkes önündeki gibi
Gitmeye başlar en az doksan
Delirmiş gibi bir hız
Kısacık bir ara
Takip mesafesi yani
Bir metre ya var ya yok
Hiç kimse yavaş gidebilme
Tercihini kullanamaz
Herkes neyse ben de o
Basacaksın yani
Böyle bir cinneti bir defa
Mersin’de yaşadım
Bir daha böyle bir trafiğe girmek mi
Tövbeler olsun
2013