Temmuz sıcaklığı çalıyorum gözlerinden,
Şubat ayazına bulanmış bakışlarına inatla.
Tedirgin zamanlarla içli dışlı oluyorum.
Bir mermi sürüyorum yalnızlığın şarjörüne,
Şiir olup sayfalara saçılıyorum.
Yüreğimdeki ayaklanma hiç bir dizeyle bastırılmıyor.
Çocuksu heveslerim, “bu ayrılığa infial yaratmadan,
Alışılmak tarafından esir alınmadan,
Sahte sevgilere taşeronluk yapmadan çık gel” diyor.
Hatıran aklımın arka sokaklarında volta atmaktan vazgeçmiyor.
Aşk üstü başı kirli sokak çocuğu,
Tüm zillere basıp kaçıyor.
Saklambaç oynuyorum yokluğunla,
Ebe ben, sobeleyen benden.
Canım en çok buna yanıyor.
Kayıt Tarihi : 22.3.2020 17:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
