Nihal'ime Açılır Gönlüm

Aşk ile Nihal’im

Aşk ile viran olan gönlümü
Nihal’im’in nuru ile ma’mûr isterim.
Hâtırın mahzûn ise bir an bile mesrur istemem,
Sadece seninle var olan bir huzur yeter bana.

Toprak olup, rüzgârla savrulan gönlüm
Yâr yolundan bir an bile ayrı kalmak istemez,
Çünkü her nefeste, her bakışta
Nihal’im’in varlığına hasretim.

Akıllı gözler, fena halimi görse de
Nihal’im’in gözünde şöhret aramam,
Kendi köşesinde sessiz bir nur gibi parlayan
Nihal’im’in kalbine meşhur olmak isterim sadece.

Kırmızı gül gibi yanaklarına meyil etmez kalbim
Kan dolu bağrımı, lü’lü kadar saf aşkımı
Sadece Nihal’im’in gönlüne sunmak isterim.
Çünkü aşk nakdi bir hazinedir,
Zevalline dair düşünmem,
Sadece Nihal’im’in gülüşünde yaşarım.

Bağda gülden bahsedenler, Nihal’im’in yanaklarını anlatır,
Serviden söz açanlar, endamını över,
Ama gönlümün derinliklerinde sadece Nihal’im vardır,
Dünya kaygısı, kuru kavga için değmez.

Gözyaşlarım, yıldızlardan daha yüce,
Hüzünlerim, bulutlar gibi dağılır;
Ama her damla, her duman
Sadece Nihal’im’in hatırına akar.

Ey yâr, başka ellerin sözleriyle bozulmasın bu beytim,
Çünkü şiir sadece Nihal’im için yazılır,
Ve kalbim her zaman onun huzuru ile parlar.

Her bakışımda, her sevgimde
Nihal’im’e ulaşmak için,
Gözlerimle deryalar konuşur,
Gönlümdeki her giz, her sır
Sadece Nihal’im’e açılır,
Ve gönlüm onunla ma’mûr olur.