Sizleri Çok Özlüyorum Şiiri - Ahmet Şadi

Yaş ondokuz tığ gibi yağız delikanlıyım,
Yalnızım yalnız yaşıyorum,,,
Annem babam Toroslarda bir köyde,
Toprakla yaşam savaşında,
Fakir ama onurlu,
Beni okusun büyük adam olsun diye,
Gönderdiler şehire,
Bana bağladılar bütün umutlarını,,
Ben de söz verdim okuyup,,,
Adam olacağım, okumak adam olmak,
Doğrumuydu acaba? okumakla adam olmak,
üzülme anne ben hem okuyup,
Hem de adam olacağım,

Sizleri çok özlüyorum anne babamı da,
Köyümü de köylüleri de,
Kışları kar tufan yazları yemyeşil dağları,
çiçeklerin yurdu yaylaları,
özlüyorum anne,

Bağ bozumu şimdi değil mi anne?
Sabah erkenden bağa giderler,
Yanaklarını güneş yakmış esmer kızlar,
Katırlara binmiş ihtiyar dedeler,
Heybelerin gözüne konmuş bebeler,
Güle oynaya üzüm sermeye,

Akşam olunca yollar curcuna,,,
Birbirlerine şaka yapan şakabazlar,
Yol kenarında ağaçların arasında,
Bekler sevdiğini gören kızlar,
Bazen aksilik olur hani yakalanırlar,
Kaçacağım derken yolda kalır yırtılır ayakkabılar,
Daha neler neler ah be köyüm,,
Hazindir benim sendeki öyküm,

Evde kalan ihtiyar nineler,
Meşe kömüründe yemekleri hazırlar,
Akşam ezanından sonra kurulur sofralar,
Birkaç komşu bir damın ucunda toplanır,
Beraberce yemekler yenir,,
çaylar demlenir tavşan kanı,
Muhabbetler eşliğinde yudumlanır,
Bütün yorgunluk atılır,,,
Anne.. muhtarın kızı hala sık gelir mi bize?
Utanıyorum söylemeye geçenlerde,
Selam göndermiş köyden biriyle,
Birde tembih etmiş unutmasın bizleri diye,
Anne muhtarın kızı beni seviyormu ne?