Sizlayinca Sancidaki Serence

Ne biliyorsun belki ikindiyim artık
Ömür çarşısının
Ne biliyorsun belki sarı boyalı bir duvar dibinde çiğdem nergis hatırasıdır beti benzi ikindi olan resmim
Çocukluğa alıp götüren
Çocukluğu omzunda alıp getiren yaşmaklı bir ebem kuşağındayım, sağım solum sırıl sıklam nisanmışım
Ne biliyorsun
Henüz kozasını örmemiş yaza şarkılarını besteleyen Ağustos böcekleriyle
Kozalak topluyorumdur meşelikli yamaçlardan
Kendi doğum günlerini müjdeleyen sancının alıç dibinde
Kaysı dalında
Akşam tarlalarında ateş böceğine
Ekinler ılgınlar ve söğütler boyunca çocuk sesindeyimdir poyraz çınlayan bir yerinde bozkırın
Esmiş gönlüme delice şeyler fısıldıyorumdur çapla yeşili ve selvi kavaktan çaldığım ıslıklara sakız kanatıyorumdur
Pınar oluklarından süzülerek kayıp gider gibi kupu gölleri kadar sakin
Okul yolu ırgatlığımın oaydos zilini çalan Çarşafı bozulmuş düşlerden uyanmış sevince üryan bakışan
Saçını tarayarak delikanlı bir cep aynasında ayali sevgiliye çıraklık günlüğündeyimdir ne biliyorsun
Ne biliyorsun, eski zaman dönüşlerinin dolmuş duraklı şehrine binmekteyim
Dağın ormanın denizin hiç yapılmadık bahar rengine, nisan sobesi ve mayıs çobanıyım ne biliyorsun
Çığırı olmayan izlerde kendimi buluyorum
Gökyüzü boyuyorum araçlara sokaklara konar göçer kuşlara
Sırtına ömrümü yaslandığım rüzgarların harmanını eleyip savuruyorum
Sevmesi kolay kalbimle zorluğu düzeltilmez çizgilerden geçiyor gidiyorum
Yağmurun gözyaşını silen ninnilerden efkar bahsediyorum,
Demek ki Sevgilideyim ne biliyorsun

Seyfi Karaca…Nisan/25
…