Sizin hiç sevdiğiniz öldü mü ?
Benim öldü...
Hem de en mutlu olduğum anılarımın sahibiyken
Kalbimin yerini bile unutmuşken
Deliler gibi çarpmasına neden olurken öldü
Sizin hiç sevdiğiniz öldü mü ?
Benim öldü...
Gülmeyi unutan gözlerime kahkaha atmayı ezberletirken
Özgürce konuşmayı, yaşamayı anlatırken
Hayattan zevk almayı, mutluluktan bulutlarda uçmayı öğretirken öldü...
Sizin hiç sevdiğiniz öldü mü ?
Benim öldü...
Küçük bir kıyamet oldu ölümü
Bir daha yaşamadım ne dünümü ne de bu günümü
Elleriyle gönlüme bağladığı düğümü
Çözmeden, çözemeden öldü...
Sizin hiç sevdiğiniz öldü mü !?
Benim öldü...
Unuttum doya doya gülmeyi
Kirpiğinin her telini sevmeyi
Ruhumda ki izlerini tırnaklarımla deşmeyi
Öğrendim yaşamadan ölmeyi
Sizin hiç sevdiğiniz öldü mü ?
Benim öldü..
Ama tek kişilik değil di ölümü
Avuçlarında sonsuz bir aşk gömülü...
İlknur Topaloğlu
Kayıt Tarihi : 29.9.2024 16:04:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!