Sizin hiç babanız öldü mü?
Benim bir kere öldü, kör oldum.
Yıkadılar, aldılar, götürdüler.
Babamdan ummazdım bunu kör oldum.
Siz hiç hamama gittiniz mi?
Ben gittim lambanın biri söndü
Gözümün biri söndü kör oldum.
Gam elinden benim zülfü siyahım
Peykan değdi sinem yaralandı gel
Suna başın için ağlatma beni
Bugün sevda candan aralandı gel
Gamdan hisar oldum mekanım yurdum
Devamını Oku
Peykan değdi sinem yaralandı gel
Suna başın için ağlatma beni
Bugün sevda candan aralandı gel
Gamdan hisar oldum mekanım yurdum
'babamda insan aradım, inadına erkek çıktı'diyor bir başka şair... rağmen sevilir babalar ve özlenir..sevgimle saygımla ustama
Soona?
O hûrilerden Cennet'e gidenler hurûrî mi oluyormuş?
toprağı bol olsun,
Yas İçinde Göçebenin Türküsü:
Cemal Süreya'nın 'şiire dahil' Hayatı ve Şiiri Üzerine bir İnceleme
..............
Kötürüm kalma, sakatlanma, kısaca suçluluk ve cezalandırılma kaygısı sıklıkla karşımıza çıkar. Olasılıkla bu erken kardeş kaybı ve hem kardeşe hem de babaya karşı ikircikli duyguların varlığı daha sonra şiirinde, hatta düzyazılarında özgün bir biçime de kavuşacaktır. Henüz dört yaşındaki bir çocuk için ödipal karmaşa ve koşulladığı kaygılar canlıdır. Cemalettin zayıf, çelimsiz, hastalıklı bir çocuktur. Bazen havale geçirmektedir. Anneyi alıp gitmiş kardeşe karşı duyulan olumsuz duygular ile aynı anneden doğmak, yani bir bütünün iki yarısı olmaya dair olumlu duyguların dayattığı ikilemde, baba; öteki yarıyı alıp götürmüştür. Kardeşin ölümü, çocuğun da ölebileceğinin, ölüm ile karşı karşıya kalmanın en somut biçimidir. Bir de ölümden önce duyulan olumsuz duygularla birlikte, geriye suçluluk kalır... Daha da ötesi, kardeşi alıp götüren ve geri getirmeyen baba, çocuğa da aynı şeyi yapabilir. Cemal Süreya'nın babasının ölümünden dört yıl önce yazdığı ve yıllar sonra bir söyleşisinde “Çok kötü şiirler var Üvercinka'da... Sizin Hiç Babanız Öldü mü? de öyle. Bir şey anlatıyor, ama çok ilkel” diye yadsıyacağı şiiri bu karmaşanın güçlü imgeleriyle dolu...
Sizin Hiç Babanız Öldü mü
Sizin hiç babanız öldü mü?
Benim bir kere öldü kör oldum
Yıkadılar aldılar götürdüler
Babamdan ummazdım bunu kör oldum
Siz hiç hamama gittiniz mi?
Ben gittim lambanın biri söndü
Gözümün biri söndü kör oldum
Tepede bir gökyüzü vardı yuvarlak
Şöylelemesine maviydi kör oldum
Taşlara gelince hamam taşlarına
Taşlar pırıl pırıldı ayna gibiydi
Taşlarda yüzümün yarısını gördüm
Bir şey gibiydi bir şey gibi kötü
Yüzümden ummazdım bunu kör oldum
Siz hiç sabunluyken ağladınız mı?
Bu şiirin nice ikircikli duyguların karmaşasından çıktığını, yani ne denli ‘ilkel' ve sahici olduğunu anlamak için iki yüzüne de bakmamız gerekir:
Birinci yüzü:
Siz hiç babanızı öldürdünüz mü?
Ben bir kere öldürdüm kör oldum
Yıkadılar aldılar götürdüler
Babamdan ummazdım bunu kör oldum
Ve işte, Kemal'i, küçük kardeşi alıp götüren babanın resminin asılı olduğu öteki yüz:
Sizi hiç babanız öldürdü mü
Beni bir kere öldürdü kör oldum
Yıkadılar aldılar götürdüler
Babamdan ummazdım bunu kör oldum...
……….
Cemal Dindar
İcelemenin tamamı için: http://www.icgoru.com/content/view/302/49/lang,/
düzeltme için teşekkür.
'Sizin hiç babanız öldü mü?
Benim bir kere öldü, kör oldum.
Yıkadılar, aldılar, götürdüler.'
Babamdan ummazdım bunu kör oldum.
Siz hiç hamama gittiniz mi?
..........
..........'
Bu şiiri bu haliyle yayınlamak ne manaya gelir ?
Ağıt Değil Gizli Aşktır Bu
her 'baba' babadır da
babam gibisi yoktur dünyada...
o gitti
lakin hala dünya(m) da! ..
elim
elinde kayboldu
okul yolunda
ve aynı el
harçlık saydı ellerime
ortak olana kadar
devlet kasasına...
ya devletim! ..
ondan gelen haberleri
kendime sakladım
söyleyemem babama..
dün gece gördüm düşümde
'rahatım iyi' dedi
e yani
duyduğum herşeyi ona söyleyip
neden babamın rahatını kaçırayım ki! ..
alışkanlığımdır
ilk aşkımı saklamıştım ondan
sevgilimden gelen ilk mektubu da
aslında babama aşıktım ben 'sevgilim' derken
anneme olan sevdasını kıskanmıştım
besbelli! .
şimdi mi?
yok böyle bir şey
ellerime bakıyorum sadece
ve de yanağıma kondurduğu öpücüğün yerine
usulca dokunuyorum parmaklarımı
öyle sıcak ki! ..
gözyaşım soğutuyor yanağımdaki çölü
yağmur diyeceksiniz belki ona
belki de su!
hiç olur mu?
ben başka bir tarif buldum
tam da yakıştı gözyaşıma:
'insan olmanın laneti! '
Tayyibe Atay
bir şiir de benden olsun istedim; babalar günü hatırına ve de tüm babaların gününü kutlayarak...
iyi babaların ama:))))))
saygıyla.....
yok şair
benim babam hiç ölmedi
yalnız gitti yıllar önce
gidemedim peşinden kötürüm oldum
annemle beni koydu bir başıma
bakın başınızın çaresine dedi
sağır oldum
beklemeyin beni, özlemeyin...dedi
özleriz baba gitme diyemedim lal oldum
sorde herkes...
nerde senin baban
bir şey diyemedim piç oldum
benim babam hiç ölmedi şair
çünkü hiç yaşamamıştı
hiç oldum...
iyi babalar hiç ölmesin...kötülere diyeceğim bir şey yok....
şiire de efendim!...
son söz hemen çalışmama dönücem şiir çokk başarısız..hafif hafif..kolay gelsin
Bu şiir ile ilgili 91 tane yorum bulunmakta