sizi de sevdiler.
size de aşık oldular.
size de paramparça oldular…
duymadınız.
ama hiç biriniz duyamadınız kalbinizi sağır eden bu çığlıkları…
ve cevap verdiniz:
ama ben seni kardeşim gibi…
ama ben seni arkadaşım gibi…
seviyorum dediniz.
ama ben seni, senin beni sevdiğin gibi…
ama ben seni, senin bana öldüğün gibi…
evet, evet sonunu hepinizin tahmin ettiği gibi…
sevmiyorum dediniz!
sonra beyaz atlı prensimi bulana kadar daha kaç kurbağa öpeceğim,
masalları arasında,
sonra kızları Freud bile anlamamış biz mi anlayacağız yalanları ortasında…
aynalara bakıp kendinize küfrettiniz…
yalnızlığınızı kabul ettiniz…
ve dediniz ki…
yalnızlık güzel, insanı olgunlaştırıyor falan…
ama o da ne,
duvarlardan ses geldi…
-haklısın sevgilim.
Kayıt Tarihi : 25.6.2012 11:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!