Sizi bir yerden tanıyorum

Bu gün kendimi karşıma alıp
Kendime farklı bir yerden bakacağım
Mücevher kutumda sahte ne var ne yok
Takıp takıştıracağım.
Tren birazdan garda olacak
Gidip kendimi karşılayacağım
Yanımda oturan yolcu da inecek
Sağına soluna bakınırken belli, ki
Karşılayanı yok diye üzüleceğim
Gelin diyeceğim
Sizi gideceğiniz yere bırakayım
Koca trenden o ve benim dışımda
Hiç bir yolcu inmeyecek
Çünkü kompartmanlar bomboş
Hoş
Ne tren var ne de ıstasyon
Ama suyu akmayan bir çeşme
Evlisi, evsizi
Hepsi...
Birkaç demiryolları görevlisi
Bindiriyorum kadını arabama
Araba kullanmasını bilmesemde
Basıyorum gaza yüzseksenle gidiyorum
Sonra nihavent makamından
Çok eski bir şarkıyı mırıldanıyorum
Radyoda ki anlamsız müziğe inat
Sonra yine dönüyorum kendime
Sonuç araba kullanmasını bilmeyen
kurallara uymayan,biraz hayalperest
Türk sanat müziği seven, ayrıca yardımsever...
Ama biraz kokana,oldukça gözüpek, korkusuz
Hız düşkünü,Radyodan da vazgeçemeyen
Nostalji,memleket sever,ama çeşmeleri akmaz
Trenle seyahati sever ama trenleri çok bakımsız
Araba kullanmak ister ama tren kaçmıştır bir kere
Evsiz insanlara için, için üzülür.
Ülkesini çok sever herkes gibi, ama lafta kalır her şey
Ne fikir üretir ne teşebbüs eder
Ağlayıp durur haline fakiri fukarası çok memleketine
Ortalıkta kimseler yok
Nereye gitti bu insanlar düşünür
Demek ki doğum kontrolünü sonunda başarmışlar
Nerede bu insanlar neredeler?
Aradığımızda, ihtiyacımız olduğunda,
Bu kalabalık bu insanlık nerede?

5 -Kasım -2008 -Ankara