Size Sesleniyorum Hepinize

-Size sesleniyorum size.
-Kime?
-Size ulan size.
-Ne olmuş bize?
-Siz hepiniz bu bozuk düzenin birer kölesi olmuşsunuz.
-Biraz klişe bir cümle olmadı mı bu?
-Konumuz o değil şimdi. Konumuz… Konumuz neydi?
-Biz hepimiz biraz önce kurduğun o klişe cüm…
-Ha, ha evet öylesiniz. Hepiniz evden işe, işten eve robotlar gibi patronlarınızın rahatı ve daha çok kazansın diye gece gündüz demeden çalışan kölelersiniz. Aynı zamanda, sizin onlara değilde onların size muhtaç olduğunu göremeyen körlersiniz.
-Bitti mi?
-Bitmedi. Güzel ülkemde ayakta uyuyan, doğruları görüpte susan, batının teknolojisini örnek alıyım derken (sakarlık olsa gerek, küçük bir kaza oldu sanırım) giyim kuşamda, içki içmede ve daha bir çok rezil şeyde (batıyla) yarış içine giren, soyunmayı medeniyet sanan, bizi sağcı, solcu, şu’cu, bu’cu diyerek içten bölen avrupalılar bizim halimize gülerken, Filistin’de Suriye’de, Arakan’da müslümanlar kan ağlarken, televizyon başında, magazin, dizi keyfi sürenlerin, sanal alemde lafla peynir gemisi yürütenlerin, hiçbir şey yapmayıp öylece izleyenlerin hepsinin canı cehenneme.
-Bitti mi?
-Bitmedi ulan bitmedi.
-Daha ne istiyorsun?
-Zengin fakir, fakir zengin olsun. Aç doysun, tok aç kalsın, patronlar işçi, işçiler patron o…
-Saçmalamayı bırakta kısa kes.
-Kısacası herkes herkesi anlasın istiyorum. Güzel ülkemin uyuyan insanları uyansın istiyorum, özümüze dönelim istiy…
-Sende çok şey istiyorsun.
-Biliyorum. Bende herkes gibi sadece istemekle kalıyorum. O yüzden benimde can…
-O yüzden seninde canın cehenneme.