Bahar mevsiminin,
En güzeli,
Sarı,mor yağmur gibi,
Çiğdem çiçekleri.
Elimizde çomak,
Tek tek sökeriz.
Kemal’i afiyetle yeriz yemeyi,
Buna rağmen seneye,
İhmal etmezler gene,
Tohum vermeyi.
Kara çalı dikenleri başlar,
Filiz vermeye.
Sanmayın bunlar,
Yararsız falan,
Serçeler koşar,
Hemen tünemeye.
Ayrıca bahçe kıyısına,
Irmak bendine,
Takman üstüne,
Ört örtebildiğince...
Daha ardıçları,çıtırları saymıyorum,
Hele meşeleri adam yerine koymuyorum.
Yükseklerden bağıran,
Çam ağaçlarını duymuyorum.
O zaman say say bitmez,
Allah’ın verdikleri.
Bin bir çeşit otların,
Çiçeklerin kelebeklerin,
Gelişini gidişini yazsam,
Şehri terk edip buralara gelirsiniz.
Size kıymak istemem,
Yufka yürekliyim,
Bilirsiniz...
Hasan Arpacı,1977,Ortalıca,Tosya
Hasan ArpaciKayıt Tarihi : 21.1.2021 08:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hayırlı çalışmalar.
Amin üstadım...
TÜM YORUMLAR (1)