Size Anlatabilir miyim? Şiiri - Meral Meri

Size anlatabilirmiyim benim gözümden bir günü?

Safran sarısından yoksun boş evlerin istiridyeye yüz sürmüş duvarlarından resimler çekti gözlerim,
derken,
gecekondu mahallesinin sonlarına doğru gelmişim
kelepir bir ev irişti gözüme.
Bahçeli bir evdi, içinde kavak ve gül ağaçları mevcuttu.
Diğer evlerin yanında sanki bu ev saray,köşktü.
O'da terk edilmiş.
Evin bahçesinde bir şenlik hüküm sürüyordu
Ooo... Kulağıma ne şen sesler,sohbetler geliyordu,
doğrusu kıskandım o muhabbeti,
ben ki ondan yoksun bir yürek.
Misafir bu kalabalık, kuşlar cennetten ödünç aldığı bu ortamda,
kavak açalarında,göz kalabalığına güvercinler vardı.
Gül ağaçlarında ise serçeler,sanki o bilindik mahalle karılarının bir araya gelipte kocalarını nasıl bir zevkle çekiştirirler gibi işte serçelerde tıpkı bunu gördüm,
hem bir görseniz ne çok kalabalıklardı!
Ve öyle bir huzur ki anlatılmaz yaşanırdı.
Bende günlük iş dönüşü yürüyüşlerimde hep başka başka yollardan geçmeyi yeylerdim.
Sırf başka başka hayatları göreyim diye.
Bu manzarayı görünce içimden yazmak geldi,
ana caddenin kaldırımında durup, bir ağaç dibinde karman çorban yazdım,
gelen geçenede göz zevki yaşattım.
Ama ellerim üşüdü, soğuk kış hiçde uysal bir çocuk değil,
hep mızmızcıydı küçükkende öyleydi bu kış,
neyseki yazdım.
Derken bir kaç kare fotoğraf çekebilseydim, ah çekebilseydim dedim! Ama nafile,
çünkü bahçe duvarı buna izin vermiyordu,
zaten oldum olası bu zalim,her şeyi içinde barındıran duvarları bir türlü sevemedim gittti.
Bu ev,bu bahçe terk edilmişti evet ilkbahar bile acımamıştı,
hatta yaz,hatta sonbahar bile.
Ve gün ikindiye yaşlıdır bende,
akşama ihtiyar,
gece çocuk,
sabah gençtir;
Gece çocuklar uyumaz ve hep ağlarya,
sabahta güneş doğunca nasıl yeniden bir doğuştur ki o, gençlik elden ayaktan düşmemiştir,
bir neşe, bir umut yeni güne.
İkindi orta yaşlılığın taze aşk çekmesidir,
akşam bir meyhanedir,
gece sev ama öl demektir.
İşte benim gözümde bir gün böyle
başlamış ve böyle bitmiştir.

Deneme

19.01.13.