Siz Ozaman Yoktunuz! Şiiri - Salih Okumuş

Eskiden her gördüğüme aşık olurdum
Ve unuturdum güneş batmadan.
O zaman siz yoktunuz!
Herkes bana sevdalıydı.
Uzun saçlı kızlar gelip geçerdi sokağımızdan
Genç kızların düşlerine girerdim.
Siz o zaman yoktunuz!

Bir yağmur damlasıyla gelirdiniz,
Misafir olurdunuz bana.
Bazen bir kuş olurdunuz,
Balkonuma konardınız.
Benden habersiz, benden uzakta,
Geleceği beklerdiniz.
Ben kitaplar arasında kaybolurdum.
Siz o zaman yoktunuz!

Koca bulutlar çökerdi gökyüzüne.
Arap kervanları gibi yavaş yavaş giderdi.
Biri yaşlı bir adam, biri çocuktu, biri deveydi.
Aklim o çocuğa takılıp gidiverirdi.
Siz o çocuktunuz,
Ama yoktunuz..!

Ben o buluttan çocuğu sevdim.
Gizlim saklım yok benim.
Herkes bilirdi sevdiğimi.
Ama siz yoktunuz!

Simdi çıkıp geldiniz ansızın,
Büyüyüp serpilmişsiniz.
Niçin geldiniz, nasıl geldiniz şaşırdım!
Dun bir hayaldiniz, düştünüz,
Ben çizmiştim oysa sizi.
Şimdi karşımdasınız:
Siz çiziyorsunuz beni,
Siz varsınız,
Ben yokum.

Varolsun şiirimin vefalı kanatları,
Yoksa ne siz gelebilirdiniz, ne ben hayal edebilirdim.

İzmir, 15 Ağustos 2003